ناچارا جواب کامنت

تجربه همیشه بهم ثابت کرده که یه سری مسائل رو حتی به آدمهایی که نمیشناسی و میدونی برات دردسرساز هم نمیشن نباید گفت ولی نمیدونم چرا از رو نمیرم

یعنی مثلا حتی توی این دنیای مجازی و توی دفترخاطرات شخصی وبلاگی خودت

چون یه سری همیشه هستند که اون مسئله رو عین پتک بکوبن تو سرت

اونم وقتی که همون مسئله برای تو حتی پشیزی ارزش نداره

 

جاری وراج یه شیرپسر کوچولو نازنین داره، ولی حتی رفتار مادرشوهر با اون، از من هم بدتره

پس این ربطی به بچه دار نشدن من نداره

تفکرات عصر حجری هنوز هم وجود داره مثل اینکه

 

پ.ن: جواب داده شده از زور ناراحتی نیست، حقیقتیه که در جواب کامنت یه دوست عزیز میتونستم بدم