یکسال پیش

ادب و احترام فامیلی حکم میکرد که جواب سلام و احوالپرسیش رو بدم و اینکه شاید کاری داشته باشه

پس با وجود اینکه توی دنیای خودم غرق بودم و دایرکتهای هیچ غریبه مذکری رو جواب نمی‌دادم جواب پیامش رو دادم

و رفته رفته این روند به چند وقت یکبار تبدیل شد

تا رسید به هرشب

با اینکه حوصله‌ای برای جواب دادن بهش نداشتم اما توی رودربایسی هر شب به اجبار جوابش رو می‌دادم

دو دقیقه دیرتر جواب دادن مساوی بود با ابراز ادب و احترام اینکه

ببخشید اگه مزاحمتم و کار داری بعدا پیام میدم

شرمنده پیام دادم کارت داشتم

ببخشید خیلی وقتتو نمیگیرم فقط یه سوال داشتم

و همین رودربایسی باعث میشد برای اینکه ناراحتش نکنم جوابش رو بدم

....